Naar Galibi...

Vorig weekend had ik met mijn ouders een trip gepland. We gingen naar Galibi (schiereiland waar reuze zeeschildpadden eieren leggen (er zijn maar 5 plekker in de wereld waar die dieren te zien zijn). Eerst moesten we 4.5 uur met de auto rijden naar Albina en daarna ongeveer anderhalf uur op een boot.

We werden opgehaald bij het hotel van me ouders en het regende op dat moment heel hard. Er zaten twee meisjes in het busje. Het was dus maar een klein groepje voor een tripje. het was een lange slopende weg, want er zaten allemaal gaten in de weg, waardoor je er een beetje (nouja nogal) stuiterend overheen gaat. Op ongeveer de helft stopten we bij een eethuisje. Hire kregen we wat drinken, een broodje en een broodje voor onderweg. Het was bij een brug en de reisleider zei dat we leuk over de brug konden lopen om mooie foto's te maken. Dat deden we. Terwijl de groep al verder was gelopen, stonden mama en ik nog even wat foto's te maken. We liepen weer verder en ik had het gevoel dat er steentjes tussen mijn slippers zaten, dus ik schudde met mijn voeten. De steentjes bleven zitten dus ik keek naar mijn voeten. OH MI GADO!! Me voeten zaten onder de zwarte beesten (soort reuzemieren/spinnetjes). Ik gooide me slippers weg en sloeg ze van mijn voeten! Mijn moeder probeerde de beesten van mijn slipper af te slaan, toen ze opeeens zag dat haar voeten ook helemaal onder zaten! Bij mijn moeder beet/stak er eentje in haar teen en ze heeft 2 dagen pijn gehad en haar teen was dik en rood geworden. Zo hier hadden wij goed van geleerd, overal waar ik nu loop en sta, kijk ik veel naar de grond of ik niet toevallig op een nest van rare beesten sta...pfff.

Toen waren we in Albina en keken we naar de boot waarmee we zouden gaan. Ik dacht: Nou, mooi als we droog aan de kant komen. Het was een smal krakkemikkig bootje van verrot hout en er stond allemaal troep in. Maarja we klommen erin en het was best prima, hij was stabiel en ging snel. Mama kreeg alleen heel veel water over zich heen waardoor ze zeiknat was. Toen waren we op Galibi in het dorpje Christiaankondre. Het was mooi om te zien, mooi strandje met palmbomen. toen zagen we het hutje waar we in gingen slapen.. Hmmm primitief.. dachten we. En het hutje van de wc was gewoon echt ranzig...Ik zag de douche en dacht: Ik douche morgen wel, als ik weer thuis ben.. en me ouders dachten precies hetzelfde. s Middags zijn we naar de Zoo geweest waar allemaal aapjes en neusbeertjes vrij rondliepen, echt leuk. die aapjes liepen het hele rondje met ons mee en er zaten er 2 op mama haar schouders en hoofd. Ze vonden mama echt leuk ze had een hoedje op en die wilden ze afpakken, ook ging hij steeds op haar hoofd springen. Er was een Er was een watertje met een kaaiman erin. De eigenaar ging de kaaiman lokken met een stok, toen we verder liepen, klom er een aapje in het hok en ging, net zoals de man, met de stok in het water zoeken. De man zag het en schreeuwde iets naar de aap. Die schrok, legde snel de stok weer terug en rende voor hem weg en ging keihard schreeuwen, echt grappig.

s Avonds gingen we in het donker met de boot naar een strandje waar de zeeschildpadden zitten. dat was echt avontuurlijk. Ze hadden er al snel één gevonden, we hebben gekeken. Daarna was er nog één die al eieren aan het leggen was. Deze lag een stukje verder tussen de bomen dus moesten we een stukje door het moeras kruipen. Papa deed hier niet aan mee en wachtte op het strand. (op het strand hebben we nog op de grond gelegen en naar de prachtige sterrenhemel gekeken, we hadden nog nooit zo n mooie gezien, echt niet normaal) Mama en ik gingen wel. het was de moeite waard. Het was een hele grote schildpad. en we zagen alle eitjes zo vallen, echt bijzonder. We hebben ook een eitje vastgehouden, net een pingpongballetje als je erin knijpt, deukt hij ook zo in. Je kan dit gewoon doen en de schildpad aanraken, omdat ze in trance is als ze haar eieren legt, ze merkt er dus niks van. Weer bij de hut aangekomen kregen we nog even met wat leuke beesten te maken (Torren in ons bed!!:(). Mama en ik durfden niet te gaan slapen. Toen papa achter die beesten aanging, viel er een van het plafond op zijn hoofd. Toen schrok hij ook wel heel erg. (en deze beesten waren groot!) Door al dat geluid van ons, kwam de gids uit zijn hangmat en vroeg of hij ergens mee kon helpen. We vertelden hoe de torren eruitzagen. Hij zei: 'Oh, die zijn niet gevaarlijk. Dat zijn: 'Ééndagstorren'. Ik dacht: 'Nou dat maakt niet uit, 1 dag is toch 1 dag teveel!' Maarja we hebben daarna alsnog heerlijk geslapen (wel met kleren aan en me broek in me sokken hahaha, kunnen er geen rare beesten inkruipen). Volgende dag waren we blij dat we weer heerlijk in Paramaribo waren.